ภาษาอังกฤษ
ซี.เอ็น
86-573-88890126
ฟิล์มโพลีไวนิลคลอไรด์ (PVC) เป็นฟิล์มพลาสติกชนิดหนึ่งที่นิยมใช้บรรจุผลิตภัณฑ์ต่างๆ รวมถึงอาหาร เวชภัณฑ์ และสินค้าอุปโภคบริโภค แม้ว่าฟิล์มพีวีซีจะมีคุณสมบัติที่ต้องการหลายประการ เช่น ความยืดหยุ่น ความทนทาน และต้นทุนต่ำ แต่ก็ยังมีความกังวลเกี่ยวกับสารเคมีหรือสารพิษที่เป็นอันตรายในวัสดุนี้
ข้อกังวลหลักประการหนึ่งเกี่ยวกับฟิล์มพีวีซีคือการมีสารพาทาเลตเกิดขึ้นได้ พทาเลทเป็นกลุ่มสารเคมีที่เติมลงในผลิตภัณฑ์พีวีซีเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นและความทนทาน อย่างไรก็ตาม พทาเลทบางชนิด เช่น ได(2-เอทิลเฮกซิล) พทาเลท (DEHP) และไดบิวทิล พทาเลท (DBP) แสดงให้เห็นว่ามีผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ต่อสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อสุขภาพการเจริญพันธุ์และพัฒนาการ พทาเลทเหล่านี้สามารถชะออกจากฟิล์มพีวีซีและปนเปื้อนอาหารหรือผลิตภัณฑ์ที่สัมผัสกับมันได้
มีการศึกษาหลายชิ้นเพื่อตรวจสอบการมีอยู่ของพาทาเลตในฟิล์มพีวีซี การศึกษาชิ้นหนึ่งที่ตีพิมพ์ในวารสาร "วัตถุเจือปนอาหารและสิ่งปนเปื้อน" ได้วิเคราะห์วัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารต่างๆ รวมถึงฟิล์มพีวีซี เพื่อหาสารพาทาเลท การศึกษาพบว่าตรวจพบพทาเลทในตัวอย่างฟิล์ม PVC ทั้งหมดที่ทดสอบ โดย DEHP เป็นพทาเลทที่ตรวจพบบ่อยที่สุด การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าฟิล์มพีวีซีอาจมีสารพาทาเลทที่เป็นอันตราย ซึ่งอาจซึมเข้าสู่อาหารหรือผลิตภัณฑ์อื่นๆ ได้
ข้อกังวลที่อาจเกิดขึ้นกับฟิล์มพีวีซีอีกประการหนึ่งคือการมีไวนิลคลอไรด์โมโนเมอร์ (VCM) VCM เป็นสารพิษที่ใช้ในการผลิตพีวีซี ได้รับการจัดให้เป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์โดยองค์การระหว่างประเทศเพื่อการวิจัยโรคมะเร็ง (IARC) แม้ว่าโดยทั่วไป VCM จะถูกกำจัดออกไปในระหว่างกระบวนการผลิต แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้ที่จะมี VCM ตกค้างอยู่ในฟิล์ม PVC
นอกจากนี้ การผลิตฟิล์มพีวีซีอาจเกี่ยวข้องกับการใช้สารเคมีและสารเติมแต่งอื่นๆ ที่อาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพ ตัวอย่างเช่น ในอดีตมีการใช้สารเพิ่มความคงตัวของตะกั่วในการผลิตพีวีซี แต่การใช้เหล่านี้ถูกจำกัดหรือห้ามเนื่องจากความเป็นพิษ อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้ที่ยังคงมีร่องรอยของตะกั่วหรือสารเติมแต่งที่เป็นอันตรายอื่นๆ หลงเหลืออยู่ในฟิล์มพีวีซี
สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากฟิล์ม PVC ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น สูตรเฉพาะของฟิล์ม ระยะเวลาและระดับของการสัมผัส และความไวของแต่ละบุคคล หน่วยงานกำกับดูแล เช่น สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐอเมริกา (FDA) และหน่วยงานความปลอดภัยด้านอาหารแห่งยุโรป (EFSA) ได้กำหนดแนวทางและข้อบังคับเพื่อจำกัดการมีสารเคมีที่เป็นอันตรายในวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหาร รวมถึงฟิล์มพีวีซี
เพื่อลดความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นที่เกี่ยวข้องกับ ฟิล์มพีวีซี ได้มีการพัฒนาวัสดุบรรจุภัณฑ์ทางเลือก ตัวอย่างเช่น ฟิล์มโพลีเอทิลีน (PE) และฟิล์มโพลีโพรพีลีน (PP) ถูกนำมาใช้เป็นทางเลือกแทนฟิล์มพีวีซีในบรรจุภัณฑ์อาหารมากขึ้น วัสดุเหล่านี้ถือว่าปลอดภัยกว่าและมีความเสี่ยงต่อสารเคมีอันตรายน้อยกว่า
โดยสรุป ฟิล์มพีวีซีอาจมีสารเคมีหรือสารพิษที่เป็นอันตราย เช่น พทาเลท และโมโนเมอร์ไวนิลคลอไรด์ สารเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับผลเสียต่อสุขภาพต่างๆ อย่างไรก็ตาม การมีอยู่และความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของสารเคมีเหล่านี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ เป็นสิ่งสำคัญสำหรับหน่วยงานกำกับดูแล ผู้ผลิต และผู้บริโภคที่จะต้องตระหนักถึงความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นเหล่านี้ และใช้มาตรการป้องกันที่จำเป็นเพื่อลดการสัมผัสสารที่เป็นอันตรายให้เหลือน้อยที่สุด ควรพิจารณาวัสดุบรรจุภัณฑ์ทางเลือกเพื่อลดความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากฟิล์มพีวีซี
